Bron: Redactie Medicalfacts/JB

De Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP) zou het onverantwoord en overbodig vinden wanneer psychologen, zoals door deze beroepsgroep bepleit, in de nabije toekomst psychofarmaca zouden mogen voorschrijven.

Onverantwoord omdat psychologen geen medische achtergrond hebben en dus ontoereikende kennis hebben van algemene farmacologische principes en van de verschillende somatische ziektes die het gebruik van psychofarmaca kunnen beperken. Psychofarmaca zijn krachtige middelen met vele uiteenlopende, soms onwenselijke effecten. Zorgvuldige indicatiestelling en uitvoering, alsmede controles van patiënten, vereisen brede medische kennis. Psychiaters zijn medisch specialisten die minstens 10 1/2 jaar studie achter de rug hebben om psychiatrische behandelingen te kunnen uitvoeren, en die zich hierin stelselmatig blijven bekwamen. Het contrast met de voorgestelde cursus voor psychologen, een postdoctorale masteropleiding van twee jaar lang gemiddeld één dag per week cursus en een pathofysiologie-practicum van tachtig uur, is dermate groot dat iedereen kan begrijpen dat dit niet aanvaardbaar is in een ontwikkeld westers land.

Het is ook overbodig . Het aantal psychiaters in Nederland is toereikend, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld in sommige regio's van de Verenigde Staten. En als er al, om redenen van doelmatigheid, gekozen zou moeten worden voor uitbreiding van voorschrijfbevoegdheid, dan komen Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundigen daartoe als eersten in aanmerking. Zij hebben een paramedische opleiding en begeleiden vaak chronische patiënten die langdurig medicatie gebruiken. Binnen de gezondheidszorg is er sprake van taakherschikking om de zorg beter en doelmatiger te maken. De NVvP staat hier welwillend tegenover. Binnen strikte kaders kunnen gespecialiseerde verpleegkundigen en nurse practitioners zonder onverantwoorde risico's een aantal taken van artsen overnemen. De arts delegeert dan de controles en het uitschrijven van herhalingsrecepten onder voorwaarde van duidelijke protocollen en adequate bij- en nascholing. Later dit jaar zou besluitvorming moeten plaatsvinden om een experimenteerartikel toe te voegen aan de wet BIG, waardoor nurse practitioners enige voorschrijfbevoegdheid kunnen krijgen in het kader van de begeleiding van chronische patiënten, zoals diabetici. De begeleiding van patiënten met een chronische psychiatrische aandoening door sociaal psychiatrisch verpleegkundigen is daar enigszins mee te vergelijken.

Labels: Nieuws